ათასჯერ გავმეორდები, რომ ფორექსზე ვაჭრობა სარისკო საქმეა და ტრეიდერის ძირითადი ამოცანაა შეამციროს შესაძლო ფინანსური დანაკარგები. ამის განხორციელების ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მეთოდია (წესია) სავაჭრო პოზიციის გახსნისთანავე, ან შემდეგ, სპეციალური ორდერების (ბრძანებების, იგივე სტოპ ორდერების) – Stop Loss და Take Profit დაყენება.
ორდერის გახსნის შემდეგ ძირითად პრობლემას წარმოადგენს სტოპ ორდერების დაყენების ადგილი, თანაც ისე, რომ მიღწეული იქნას მაქსიმალური მოგება, ან ბაზრიდან გასვლა მინიმალური ზარალით.
Stop Loss ორდერი
ბევრი დამწყები და არა მარტო დამწყები ტრეიდერები იგნორირებას უკეთებს ამ ბრძანებას, იმ მოტივით, რომ ორდერი შესაძლებელია დაიხუროს სტოპ ლოსით, ხოლო შემდეგ ფასი ისევ შემობრუნდეს სასურველი მიმართულებით. პრინციპში, რაციონალიზმს სრულიად მოკლებული მოსაზრება არ არის, მაგრამ სტოპ ლოსის დაუყენებლობის გამო, დეპოზიტის სრულად, ან ნაწილობრივ დაკარგვის შემთხვევაში, მათი აზრი იცვლება და კითხვა სტოპ ლოსის დაყენება-არდაყენების შესახებ, დღის წესრიგიდან იხსნება.
აღნიშნული ბრძანების დაყენების ერთ-ერთი მეთოდია, მათი განთავსება გრაფიკზე არსებული მინიმუმისა და მაქსიმუმის წერტილებზე.
თუ ბაზარზე დომინირებს აღმავალი ტრენდი და ვხსნით ყიდვის ორდერს, მაშინ ვაანალიზებთ მინიმუმის წერტილებს და სტოპ ლოსს ვაყენებთ ერთ-ერთ მათგანზე. დაღმავალი ტრენდისთვის ვაკეთებთ ანალოგიურად, ოღონდ ამ შემთხვევაში ვეძებთ მაქსიმუმის წერტილებს.
სიტუაციის უკეთ აღქმისათვის შესაძლებელია ავაგოთ ფასური არხი, რომლის მეშვეობითაც კარგად დავინახავთ ფასთა რყევის დინამიკას.
სტოპ ლოსის განთავსების მეორე ვარიანტია, მისი დაყენება ისევ და ისევ ფასური არხის ზედა ან ქვედა საზღვრის, ან სულაც ტრენდული ხაზის გამოყენებით. მაგალითად, თუ გახსნილი გვაქვს ყიდვის ორდერი, მაშინ სტოპ ლოსის განთავსება შესაძლებელია მხარდაჭერის, ანუ ფასური არხის ქვედა საზღვრის, ან ტრენდული ხაზის ქვემოთ დაახლოვებით 10-15 პუნქტის დაშორებით.
სტოპ ლოსის განთავსების მესამე ვარიანტია მისი ზომის განსაზღვრა სავაჭრო ვალუტის სახეობიდან (ვოლატილობიდან) გამომდინარე: მაგალითად, GBP = 30-35 პუნქტი, EUR = 25-30 პუნქტი, CHF = 30-35 პუნქტი.
გამოთვლის მეთოდიკა საკმაოდ მარტივია, მისი გამოყენებისას გათვალისწინებულია ისეთი ცნება, როგორიცაა სავალუტო წყვილის ვოლატილობა. საფუძვლად უნდა ავიღოთ ვოლატილობის დღიური მაჩვენებელი, ხოლო სტოპ ლოსი უნდა დადგეს ამ მაჩვენებლის 30 %-ზე. მაგალითად, თუ EUR/JPY სავალუტო წყვილისთვის საშუალო დღიური ვოლატილობა არის 60 პუნქტი, მაშინ სტოპ ლოსი უნდა დადგეს დაახლოვებით 20 პუნქტის მანძილზე.
ამასთან ერთად, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ბოლო ვატიანტი კარგი გამოსაყენებელია 4 საათიანი ტაიმ ფრეიმებისათვის.
Take Profit ორდერი
ტეიკ პროფიტის დაყენების მთავარი პრინციპი არის ის რომ, იგი აუცილებლად უფრო მეტი უნდა იყოს, ვიდრე იმავე ორდერის სტოპ ლოსი. რეზულტატად კი მივიღებთ, რომ განხორციელებული სავაჭრო ოპერაციების, თუნდაც დადებითი და უარყოფითი ერთნაირი რაოდენობრივი შედეგების დროსაც კი, მაინც ვიქნებით მოგებაში.
ტეიკ პროფიტის დაყენება შესაძლებელია აგრეთვე საშუალო დღიური ვოლატილობის გათვალისწინებითაც, თუმცა ამ შემთხვევაში აუცილებელია ტრენდის მოძრაობის ზუსტი პროგნოზის გაკეთება.
ტეიკ პროფუტის ალტერნატივად შესაძლებელია ტრეილინგ სტოპის გამოყენება. ასეთი ვარიანტი შესაძლებლობას იძლევა ორდერი (სტოპ ლოსი) გადავიყვანოთ უზარალობის დონეზე, მითითებული პარამეტრების შესაბამისად.
სტრატეგიების კლასიფიკაცია: ძირითადი ფინანსური აქტივების მიხედვით
სტრატეგიების კლასიფიკაცია: დროის პერიოდის მიხედვით
სტრატეგიების კლასიფიკაცია: ძირითადი ალგორითმის მიხედვით
სტრატეგიების კლასიფიკაცია: დამატებითი მახასიათებლების მიხედვით