როგორც წესი გარიგებები, რომლებიც ხორციელდება აქციებისა და ობლიგაციების ბაზარზე არის – სპოტური (“Spot” – ზეგ, ხვალის შემდეგ (ინგლისურიდან, საბირჟო ტერმინოლოგია)).
ასეთი გარიგებების შემთხვევაში მხარეებს შორის ანგარიშსწორება ხდება დღევანდელი, ხვალინდელი და ზეგინდელი დღის განმავლობაში. თუ ანგარიშსწორება ხდება სპოტის ფარგლებს გარეთ, მაშინ ასეთ გარიგებებს ეწოდება – სწრაფი გარიგებები. სწორედ აქედან გამომდინარეობს სწრაფი ბაზრის ცნება – ანუ ბაზარი, სადაც გარიგებები და მათზე განხორციელებული ანგარიშსწორება დროის თვალსაზრისით თანხვედრილია.
შუა საუკუნეებში იაპონიაში გაჩნდა პირველი ფიუჩერსული ბირჟა, სადაც ვაჭრობა ხორციელდებოდა მომავალი მოსავლის ბრინჯზე. 1948 წელს გაიხსნა ჩიკაგოს სავაჭრო პალატა (Chicago Board of Trade, CBOT), სადაც ვაჭრობა მიმდინარეობდა მარცვლეულ კულტურებზე, ხოლო შემდეგ, სტანდარტიზაციით დაშვებული სოფლის მეურნეობის სხვა სახის პროდუქციაზე. ამჟამად ჩიკაგოს სავაჭრო პალატა არის ფიუჩერსებისა და ოფციონების უმსხვილესი ბირჟა.
მიიჩნევენ, რომ ფიუჩერსების და ობლიგაციების ბაზარზე ვაჭრობისას უფრო მომგებიანია ოპერაციების განხორციელება საბაზო აქტივების ბაზარზე. ამ შემთხვევაში მოქმედებს ერთგვარი “მხრის ეფექტი” და ტრანზაქციებზე დაბალი დანახარჯები (საბაზო აქტივების ბაზარზე ეს არის საანგარიშსწორებო და დეპოზიტარული მომსახურების ხარჯები, ასევე გადასახადი საკრედიტო რესურის გამოყენებისათვის).
სტრატეგიების კლასიფიკაცია: ძირითადი ფინანსური აქტივების მიხედვით
სტრატეგიების კლასიფიკაცია: დროის პერიოდის მიხედვით
სტრატეგიების კლასიფიკაცია: ძირითადი ალგორითმის მიხედვით
სტრატეგიების კლასიფიკაცია: დამატებითი მახასიათებლების მიხედვით